مصاحبه فرزادفرزین با مجله ترانه ماه ، بخش اول

شانس آوردم شلیک کردم !

از روز اول شروع می کنیم ، گروه کروز و مابقی داستان :

از سال 1378 که با گروه کروز استارت آلبوم اولم را زدم ، برای موفقیت شروع کرده بودم ، نه اینکه ببینم احتمالش هست یا نیست ، آن موقع با الان تفاوت‌های زیادی داشت ، اما من این عقیده را داشتم که می‌شود در این زمینه موفق شد و هنوز هم این اعتقاد را دارم و البته هنوز هم اتفاق خیلی خاصی برایم نیافتاده است و خيلي جا براي كار دارم
اوایل کار‌های تصویری می‌کردم و در کنارش موسیقی را به صورت تفننی پیگیری می‌کردم ، اما بعدا که حرفه‌ای‌تر کار کردم یک جَنم را در خودم دیدم و حس کردم موسیقی را باید حرفه‌ای دنبال کنم ، من اصلا نیامده بودم که ببینم چطور می‌شود ، شاید ضعف‌هایی داشتم اما آمده بودم که موفق شوم ، آهنگ «شراره» را که ملودی اش مال من بود و علی ثابت در سال 80 آن را تنظیم کرد ، سه سال طول کشید تا منتشر شود ، وقتی آمد موفق شد ، اما اگر سه سال قبل منتشر می‌شد ، سه سال جلوتر بودم و این یعنی قبل از آلبوم «غریبه» فریدون ، کار من شنیده می شد ، زمانی هم که مجوز آن گرفته شد ، این آهنگ یک مقدار قدیمی شده بود
با گروه کروز یک آلبوم جمع می‌کردیم که آهنگسازش من بودم و یکی دو قطعه‌اش را هم در آلبوم «شراره» آوردم ، بعد آقای احمدیان آمد و گفت باید امتحان سولفژ بدهید که من درگیر آن شدم ، آن گروه هم جدا شدند و رفتند با شروین سهرابیان کار‌ها را خواندند ، بگذریم که آهنگسازی کار‌ها را من کرده بودم و به اسم خودشان زدند ، اما مهم نیست ، من فقط یک کار شش و هشت آن به اسم «ستاره» را برداشتم و شراره را استارت زدم ، شرایط سختی بود ، هم از لحاظ مالی در مضیقه بودم و هم در استودیویی دور در شهرک بنفشه کار می‌کردم ، کم‌کم با علی ثابت آشنا شدم و بعد مجوز خوانندگی گرفتم

برای خواندن بقیه ی مصاحبه به ادامه مطلب بروید ...